دبیرکل جدید ناتو امروز قرار است رسماً کار خود را آغاز کند اما رویترز در گزارشی به چالش‌ها و دردسر‌های وی به عنوان دبیرکل جدید ناتو پرداخته است که کار را برای وی سخت می‌کند.
«مارک روته» نخست‌وزیر سابق هلند قرار است امروز مسئولیت دبیرکلی ناتو را از «ینس استولتنبرگ» تحویل بگیرد. طی ۱۰ سال اخیر، این اولین باری است که دبیرکل ناتو تغییر پیدا می‌کند. استولتنبرگ از اکتبر ۲۰۱۴ (مهر 1393) تاکنون دبیرکل ناتو بوده و از امروز این مقام به روته خواهد رسید. اما وی به عنوان دبیرکل جدید ناتو با چالش‌های زیادی مثل احتمال پیروزی ترامپ، قدرت گرفتن راست‌های افراطی ضد ناتو در اروپا، جنگ اوکراین و استقلال امنیتی اروپا از آمریکا مواجه است.
خبرگزاری رویترز هم در گزارشی با اشاره به این چالش‌ها نوشته است: «در حال حاضر بسیاری از موارد به این بستگی دارد که روته بتواند در یک ائتلاف ۳۲ عضوی اجماعی ایجاد کند. توانایی ناتو برای محافظت از نزدیک به یک میلیارد نفر تحت حمایت خود نه تنها به قدرت نظامی بلکه به وحدت سیاسی نیز بستگی دارد.»
به گزارش ایسنا به نقل از رویترز چالش‌های فراوانی بر سر راه «مارک روته» وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به بازگشت احتمالی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور سابق آمریکا به کاخ سفید که نسبت به ائتلاف ناتو بدبین است، درخواست متحدان اروپای شرقی جهت محافظت بیشتر در برابر روسیه و درخواست‌ها از سوی اوکراین به عنوان کشور غیرعضو برای کمک‌های نظامی بیشتر اشاره کرد. بر اساس این گزارش مقامات و دیپلمات‌های ناتو از روته انتظار دارند تا اولویت‌های استولتنبرگ را درخصوص «حمایت از کیف، درخواست از کشورهای عضو برای مخارج نظامی بیشتر و همچنین مشارکت آمریکا در امنیت اروپا» حفظ کند.
رویترز در ادامه گزارش تاکید کرد: «مارک روته» ۵۷ ساله که ۱۴ سال نخست‌وزیر بود و طولانی‌ترین دوره زمامداری را رقم زد، در صحنه‌های بین‌المللی تجربه زیادی دارد و با اینکه سیاستمداری شخصا آرام و خونگرم بوده اما گاهاً از منتقدان سرسخت دولت‌های دیگر به‌شمار رفته است. برای مثال از مجارستان خواسته که اتحادیه اروپا را ترک کند و یا اینکه پیشتر حاکمیت قانون را در رومانی و بلغارستان زیر سؤال برد. اکنون او به مهارت‌هایی نیاز دارد تا بتواند اعضای ناتو را کنار یکدیگر به خوبی حفظ کند.
طبق گزارش رویترز، «مارک روته» در مقام جدید خود تحت فشار اعضای ناتو در اروپای شرقی قرار خواهد گرفت تا ثابت کند که خواسته آنها برای حمایت بیشتر در مقابل روسیه را درک می‌کند و می‌تواند برای آنها کاری انجام دهد. «پیتر باتور» که تا اوایل سال جاری میلادی به عنوان سفیر اسلواکی در ناتو خدمت می‌کرد، گفت: «یک آزمون برای او این خواهد بود که امیال ناتو در قبال جناح شرقی و به‌ویژه تقویت این جناح چیست؟»
 بر اساس این گزارش از زمان آغاز جنگ اوکراین، ناتو تعداد نیروهای مستقر در کشورهای شرقی خود را به حدود ۱۰ هزار نفر رسانده است. همچنین ناتو می‌گوید صدها هزار نیروی دیگر می‌توانند سریعا مستقر شوند. اما با این حال، کشورهای جناح شرقی خواستار نیروها و تسلیحات بیشتر هستند. بسیاری از مقامات ناتو استدلال می‌کنند که هزینه‌های نظامی باید بیشتر شود- شاید تا ۲.۵ درصد تولید ناخالص داخلی یا حتی بیشتر از آن – تا بدین ترتیب سربازان و تسلیحات اضافی برای انجام اصلاحات گسترده در برنامه‌های نظامی این ائتلاف انجام شوند.